یکی از مهم ترین مواردی که در آستانه برگزاری انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر وروستا باید به آن پرداخت بحث استفاده از تجربه اعضای سابق شورای شهر است. رسانه بیداردز به همین خاطر سلسله گفتگوهایی را با اعضای سابق شورای شهر ترتیب داده است تا مردم عزیز دزفول مطلع شوند که از کاندیدای شورای شهر چه باید بخواهند.

به عنوان اولین نفر به سراغ آقای محسن ریاضی عضو شورای سوم و چهارم شهر دزفول رفته ایم و گفتگویی تفصیلی با ایشان داشته ایم که بخش نخست آن را در ادامه مشاهده خواهید نمود:

لطفا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید در چه دروه هایی عضو شورای شهر بوده اید؟

محسن ریاضی هستم متولد ۱۳۵۱؛ تحصیلات بنده کارشناسی کشاورزی و کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث است و در دو دوره در شورای شهر دزفول عضویت داشته ام.

در دوره سوم با حدود ۱۲۰۰۰ رای نفر پنجم شدم، این دوره شورا به خاطر اینکه انتخابات شوراها با انتخابات ریاست جمهوری هم زمان شود قرار بر این شد که دوسال بر مدت زمان شورا افزوده شد تا این همزمانی رخ دهد و  به این ترتیب دوره سوم شورای شهر شش ساله شد. دوره چهارم نیز با نوزده هزار رای نفر سوم شدم و مجموعا ده سال عضو شورای شهر بوده ام.

فضای شورای سوم و چهارم را چگونه توصیف می کنید؟

شورای سوم و چهارم شورای کاری بودند مخصوصا شورای سوم به دلیل اینکه همدلی ها بالاتر بود والبته تعداد نفرات کمتر بود. با نوع کارهایی که در شهر انجام داده بود و نوع انتخاب شهردار که در جای خودش به موقع و درست و اساسی بود. شورای چهارم هم تقریبا همان مسیر را رفت ولی چالش های نسبتا سنگین تری داشت و با توجه به اینکه شورا یک نهاد سیاسی است بنابراین موضوعات سیاسی حاشیه ای اطرف شورا تاثیرگذار شد و این تیغ شورا را کندتر می کرد. با این وجود من موفق ترین شوراها را شورای سوم و چهارم می دانم. در شورای سوم سطح توقعات خیلی بالا رفت، ارتباطات بیشتر شد و مطالبات مردمی بالا گرفت و الان شورا یک مطالبه ی جدی شده است. این را شورای سوم بانیش بود.

شورای شهر چه مشکلات و معضلاتی را بناست که حل کند؟

تعریف شورا آنقدر گسترده است که معمولا شوراها به کل وظایف خودشان نمی رسند و گاهی هم به وظایف خودشان اشراف ندارند. گاهی از میزان و عمق تاثیر خودشان خبر ندارند. مطابق قانون حتی استانداران کشور مکلف به اجرای مصوبات شورای شهر هستند. وظایف بسیار گسترده است که انتخاب شهردار و نظارت بر کار آن  که خودش بسیار مقوله ی مهمی است،یک بخش است و بخش دوم که قانون وظایف شوراهای اسلامی شهر این جور آورده است: بررسی و شناخت کمبودها، نیازها، نارسایی های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و رفاهی حوزه انتخابی. این گستره ی وظایف شورای شهر است. اتفاقا شوراها در تمام کشور نه فقط در دزفول متاسفانه رفته اند چسبیده اند به بندهای شهرداری. شما ببینید مثلا در ایام کرونا هرکجا ضعف و نارسایی هست شورا می تواند وارد شود حتی به فرماندار، حتی به حوزه بهداشت و درمان کمبودها را بررسی کند طرح های پیشنهادی بدهد حتی بخواهد که طرح هایشان را بیاورند؛ همچنین شورا می تواند دستگاه های خدماتی را کلا مکلف کند که بودجه و برنامه هایشان را از قبل به شورا ارائه بدهند که هیچ وقت اینطور اتفاق نیافتده است و یا کم اتفاق افتاده است. در حوزه  اقتصادی، وضعیت کشاورزی شهر، که  ۶۰ درصد وضعیت اقتصادی شهر به کشاورزی وابسته است شورای شهر می تواند ورود کند مثلا همین میدان میوه و تره باری که داریم  اگر یک اشراف خوبی باشد یک نظارت خوب و جامعی باشد اگر یک فضاسازی خوب بشود این می شود یک قطب درآمدی برای شهر بشود و شورا می تواند ورود پیدا کند.

ملاک های یک شورای موفق چیست؟

اولین ملاکی که یک شورای موفق می تواند داشته باشد بحث همدلی است. چرا من نگفتم تخصص؟ ممکن هست که شما چند عضو متخصص در شورا بنشانید اما در عین حال این ها هیچ گونه همدلی نداشته باشند هیچ فایده ای ندارد همدلی اگر باشد تخصص نباشد خصوصا اگر تقوا داشته باشند خودرأیی و خود محوری نداشته باشند خود به خود می روند افراد متخصص را پای کار می اورند در همین شورایی که الان جاری است و روزهای پایانیش رامی گذراند میبینیم که عدم همدلی باعث شد که شورا بارها به وضعیت تعطیل درآمد. من با تاکید میگویم سنت سیّئه ای که در ادوار بعدی کار دست شورای بعدی می دهد این است که تعدادی هر وقت و هرگاه میلشان نباشد در صندلی و جاشان حاضر نشوند و نیایند و شرکت نکنند و شورا را از اکثریت بیندازند. بعد از بحث همدلی بحث تخصص است .الان هم اگر ملاحظه ی این کار بشود و لیست هایی که در شهر بسته می شود ملاحظه ی این دو موضوع بشود یکی بحث همدلی و یکی بحث تخصص هر دو کنار هم، تعریف بشود اگر این دوتا مقوله در شورای شهر وجود داشته باشدروند و سیر کارها را هموار خواهد کرد

علل ناتوانی شوراها مخصوصا دوره آخر  در انجام وظایف را بیان بفرمایید؟

اختلافات باندی جناحی و سیاسی هم در کلیت کشور و هم  در نهادهای بالادستی و پایین دستی مخرب است. حالا ما علاوه بر بحث باندی حزبی متاسفانه بحث قومیت راداریم که یک بحث بسیار شکننده است و سم مهلکی است برای تصمیم گیری در این شهر که باعث شداز همان اول خط کشی در شورای پنجم اتفاق بیفتد و متاسفانه به اهداف اصلی خودش برسد. نکته دوم اینکه من تاکید می کنم کاندیداهایی که می خواهند وارد شورای شهر بشوند از طریق شهرداران وارد شورا نشوند! یعنی این جوری نباشد که یک شهردار لیستی بدهد بعد اعضا از این لیست وارد شورای شهر بشوند وقتی شما این جور شدید می شوید ماشین امضای شهردار! آن جا هر چه شهردار گفت شما انجام می دهید ولی وقتی از دل گروه هایی دیگری یا به تناسب توانمندی خود وارد شدید طبیعتا این فضا وجود ندارد. آنچه در شورای فعلی باعث شد که یک مقداری کار لنگ بخورد، یک مقداری بحث تخصص کم بود و یک مقداری هم موضوعات اختلافی بود.

من وقتی دیدم در این شورا نظارت را دادند به دیده بان شفافیت خیلی تعجب کردم! بیشتر آن زمانی تعجب کردم که رییس  کمیسیون برنامه و بودجه شورا بلند شد سوالاتی کرد که من به عنوان کسی که هشت سال مستقیما رییس کمیسیون برنامه و بودجه بودم میدانم که این ها عین وظایف رییس کمیسیون برنامه و بودجه است بودجه شهرداری چقدر است؟چرا نمی دانیم؟ این ها سوالاتی هست که اتفاقا شماها بایستی می دانستید و باید می گفتید اگر بنا باشد من به عنوان دستگاه های ناظر باشم بعد نظارت را واگذار به نفر دیگری یا دستگاهی دیگربکنم، پس من آنجا چیکار می کنم، به چه مناسبت هم آبروی شهر را در معرض خطر قرار می دهید هم ضعف و ناتوانی خود را در این کار می خواهید پوشش بدهید!

اولین و مهمترین کارهایی که شورای جدیدباید انجام دهد؟

در شورای سوم، آن زمان که هشت میلیارد بودجه ی شورابود ما دو میلیارد بودجه ی مطالعات شهری قرار دادیم که خیلی آن زمان مورد اعتراض واقع شدیم ولی بعدها طرح های بسیاری  از دل این مطالعات  بیرون آمد.  الان نیز شهر نیاز به یک بازنگری جدی  و اساسی وفنی مجدد دارد که مطالعات آن باید صورت بگیرد.

 یک کار برجای مانده سنگین، طرح جامع توسعه شهر است. تابلویی که پای آن خون ریخته شد ناشی از عدم پیگیری طرح جامع توسعه شهری است  که در انتهای شورای شهر سوم با گرفتن مشاور کشوری آغاز، و در ابتدای شورای چهارم این طرح تصویب شد و برای تصویب و ارسال به تهران، به مرکز استان ارسال شد. الان شش هفت سال از تصویب آن طرح در شورا ی چهارم گذشته است است و این شهر قانون اساسی برای پیشرفت و توسعه ندارد.بنده بارها گفتم به جای این که پیگیر این چند متر فضای بین دو تا شهر باشیم، پیگیر این طرح باشیم که به راحتی موضوع را حل خواهد کرد. از آن زمان تا الان در استانداری آقای شریعتی و استانداری فعلی آقای دشتکی دارد نگهداری می شود. من مراتب اعتراض خودم را اعلام می کنم و اگر بناست مطالبه گری صورت بگیرد و اگر بناست به ازای خون هایی که ریخته شد به ازای ضرر و زیان هایی که به شهر وارد شد، حتی شکایت کیفری استانداران وقت صورت بگیرد. در شورای چهارم، ۹بار تمام گفتم بروید وزارت کشور و این را تمام کنید وگرنه به خاطر این خون ریخته خواهدشد و همین اتفاق هم متاسفانه افتاد. این یکی از اولین کارهایی است که شورای ششم باید به جد دنبال کنند. بنده حداقل دو سه بار به نماینده فعلی دوبار هم به رییس دفترش گفتم که به جد پیگیر این موضوع باشید و به انجام برسانید هم با هدف فروکش کردن دعواهای بین دو تا شهر که این همه باهم مراوده دارند و هم با هدف این که طرح های شهری پیش بروند. بعد از این کار مطالعات طرح جامع شهری در حوزه های ترافیک، فضای سبز، ساختمان سازی، تسهیل عبور و مرور و ده ها مورد دیگر که خود ساحل رودخانه که نیاز به بازنگری مجدد دارد تا طرح های جدیدی بتواند از دل این ها در بیاید.

طرح جامع توسعه شهر شامل چه مواردی می باشد؟

طرح جامع، قانون اساسی رشد و پیشرفت یک شهر است که وقتی می رود شورای عالی شهرسازی و نوسازی و معماری کشور اگر اشتباه نکنم چند وزیر پای آن را امضا کنند  طرح بسیار مهمی است که براساس آن معلوم می شود مدل ساختمان ها، ارتفاع ساختمان ها، خیابان ها، دسترسی های شوارع و اینکه توسعه شهر به کدام سمت است. به جنوب برود؟ به شمال برود؟ آیا حریم شهر همین بماند یا افزایش پیدا بکند؟

 متاسفانه روز به روز حریم شهری دزفول کم و کمتر می شود. گام دوم این است که مطالعات همه جانبه ای در حوزه های مورد وظیفه ی خودش انجام بدهد که بتواند حرکت جدیدی آغاز بکند البته باید افرادی باشند بدون حاشیه بچسبند به کار. من یک دریغ و افسوسی دارم که چرا این دوره شرکت نکردم و دوست داشتم امکانش فراهم می شد و شرکت می کردم و حداقل پیگیر این چند مورد می شدم.

پایان بخش اول گفتگو

لینک کوتاه: http://bidardez.ir/?p=3606