×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

false
false
false

 به گزارش بیدار دز، پایگاه کوثر حوزه مقاومت بسیج خواهران الزهرا(س) دزفول موفق به کسب مقام برتر کشوری و استانی در جشنواره مالک اشتر گردید. به همین بهانه گفتگویی را با خانم کبری الیاسی فرمانده این پایگاه انجام دادیم که در ادامه مشاهده میفرمایید

لطفا خودتان را معرفی کنید
کبری الیاسی هستم متولد ۱۳۶۳، طلبه سطح ۳ حوزه رشته کلام اسلامی و مادر چهار فرزند هستم، سه پسر و یک دختر
از چه سالی کار فرهنگی را شروع کرده اید؟
از سال ۱۳۸۰، در ۱۷ سالگی
-علت توجه شما به کار فرهنگی چه بود؟
علاقه و دغدغه فرهنگی داشتیم و همچنین به دلیل اینکه در منطقه محرومی زندگی می کنیم مشکلات را از نزدیک لمس کرده ام و همیشه حداقل به دنبال حل مشکلات فرهنگی در حد توان بوده ایم.
چه قدر سعی کردید با کار فرهنگی مشکلات مردم منطقه تان را حل کنید؟
خب ما با برنامه هایی که داشتیم، جلسات حلقه صالحین، نشست های تربیتی فرزند پروری با خانواده ها و تلاش برای حل هر مشکل فرهنگی تا جای توان.


زمان هایی بوده که از کار خسته شوید‍؟

بالاخره ممکن است برای هر کس پیش بیاید که گاهی خسته شود، گاهی درجا بزند و شکست بخورد، ولی هیچ گاه ناامید نشده ایم.
تجربه داشته اید که برای کاری امید زیادی داشته باشید و در آن با شکست مواجه شوید؟
بله، بار ها پیش آمده
به نظرتون چه چیزی باعث شد پایگاه کوثر که در یک منطقه محروم واقع شده رتبه برتر در استان و کشور بشود؟
چیزی که بنده بار ها گفته ام، علاوه بر همت بسیجیان پر تلاش پایگاه کوثر، آن چیزی که ما را به اینجا رسانده اخلاص در عمل بوده است.
بعضی خانم های متأهل می گویند به دلیل تأهل فرصت کار فرهنگی را نداریم، سخنتان با آنها چیست؟
کار کردن و متأهل بودن منافاتی با هم ندارند، کما اینکه خیلی از بانوان را می شناسم که مجرد هستند و تحصیلات عالیه دارند، ولی فعال نیستند. متاسفانه اینکه کی گویند نمیشود کار کرد؛ اما من می گویم اینها همه از تنبلی است. چه مجرد و چه متأهل، اگر قصد کار کردن داشته باشید، با برنامه ریزی و همت حتی شده با روزانه ده دقیقه لابلای کار های زندگی به به همه اهدافتان می رسید.
همکاری همسر و فرزندانتان چقدر در موفقیت شما مؤثر بوده؟
در تمام برنامه های ما، خیلی از کار ها در پشت صحنه بر دوش خانواده هاست. بیش از آنکه فکرش را کنید.
آیا علاوه بر فرماندهی پایگاه، جای دیگری هم مشغول هستید‍؟
بنده با لطف خداوند معلم ابتدایی ام و در کنار اینها در دانشگاه فرهنگیان هم مشغول تحصیل هستم. ما دو مهد قرآنی داریم که در آن بالغ بر ۶۰ نفر سنین ۴ تا ۶ سال هستند کن در ضمن فرماندهی پایگاه مدیر و مربی این دو مهد نیز هستم.
به نظرتان بهترین کاری که در سال گذشته در پایگاه انجام داده اید چه بوده؟
بهترین کاری که دنبالش هستیم این است که مشکلات اقتصادی که همه اقشار جامعه درگیری هستند را در حد توان حل کنیم و به فکر کمک به خانواده های نیازمند با ایجاد اشتغال(کارگاه قالیباقی) باشیم. که با کمک بنیاد برکت ان‌شاءالله راه اندازی خواهد شد و زنان زیادی به سر کار خواهند رفت.
علت فعالیت های حضوری پایگاه شما حتی در اوج کرونا چه بوده؟
ما همیشه در جنگیم، یکبار جنگ نظامی، یکبار فرهنگی، الان هم وضعیت کروناست. تا الان همه برنامه های ما با رعایت مسائل بهداشتی حضوری بوده و شکر خدا تا الان حتی یک مورد ابتلای به کرونا هم نداشته ایم.
شما به عنوان مادر ۴ فرزند از اینکه در زمان قرمز بودن کرونا به بیمارستان رفته اید هراسی نداشتید؟
ببینید، وقتی دارم با زمان جنگ و دفاع مقدس مقایسه میکنم، می بینید که در آن زمان هم خیلی ها زن و بچه داشته اند ولی جبهه را خالی نگذاشته اند. من نیز این را وظیفه خود دانستم که بدون هراس به کمک بیماران کرونایی بشتابم
تا بحال شده که مسئولی برای کاری قولی به شما بدهد و به آن عمل نکند؟
خب ما به این کم لطفی های مسئولین عادت کرده ایم. بار ها پیش آمده که پیگیری کرده ایم و قول ها داده شده ولی متاسفانه اقدامی نشده. به عنوان مثال زمانی با بقیه گروه های جهادی وارد کار شدیم و پارکی برای بازی کودکان و… احداث کردیم یا مثلاً مشکلات فاضلاب را هم پس از پیگیری های زیاد وارد قضیه شدیم و رسانه ای تشکیل دادیم و از آن به بعد مشکلات را در آن رسانه علنی میکنیم و مشکلات با قدرت رسانه ای حل می‌شوند.
آیا اتفاق افتاده که کسی از شما کمک خواسته باشد و نتوانسته باشید به او کمک کنید؟
بله خیلی وقت ها خیلی خانم ها با مشکلات اقتصادی مراجعه می کنند و ما دستمان بسته است و توانایی کمک کردن نداریم.
 اگر بخواهید از این تریبون با مسئولین شهرمان صحبت کنید چه صحبتی دارید؟
من این را می گویم که باید اینها مانند شهید باکری زمان شهرداری اش در تبریز بیایند پای کار و مشکلات اقتصادی و فرهنگی را حل کنند و حداقل هایی که در توانشان هست را بگذارند و با گزارش های مردمی و میدانی مشکلات را بشناسند و با درد مردم آشنا شوند و برای مشکلات راهکار دهند.
آیا فکر میکردید روزی پایگاه شما پایگاه برتر کشور بشود؟
فکرش را نمی کردیم که برتر کشور بشویم، چون از اول برای برتری و این مسائل کار نکردیم.


وقتی اطلاع رتبه برتر شدن پایگاه را به شما دادند چه حسی داشتید؟
نمی‌گویم خوشحال نشدم، ولی واقعا همانطور که گفتم رتبه و مقام برای ما اهمیتی ندارد.
به نظرتان همکاری نیرو های پایگاه چقدر تاثیر گذار بوده و هست؟
خب ببینید، پایگاهی برتر می شود که در آن افراد پای کار باشند و واقعا اگر وای کار بودن بچه های شورا نبود که حتی بعضی ها مثل من خانواده هایشان را درگیر می کنند. به عنوان مثال یکی از خواهران صبح درگیر درس حوزه است و بعد از آن تا شب در مهد قرآن و حوزه درگیری دارد و زندگی اش را در کار می گذارد. و اگر اخلاص و تلاش بچه ها نبود ما به اینجا نمیرسیدیم.

 

لینک کوتاه: http://bidardez.ir/?p=3841

true
برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

true
false
true

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد