طفلی شیرخواره بودم که آن مَرد ، آسمانی شد.

در تمام سخنانش به کوخ نشینان توجه داشت و آنها را ولی نعمت خود می نامید برعکس امروز که عده ای برایش کاخی مجلل ساخته اند! حال آنکه او می توانست کاخ نشین باشد، اما کوخ نشینی را بر گزید و به آن افتخار می کرد.

طفلی شیرخواره بودم که آن مَرد ، آسمانی شد. از آن روزها چیزی در ذهن ندارم، بعدها که به آثارش مراجعه کردم او را فقیهی زاهد و سیاستمداری بزرگ یافتم که با همراهی مستضعفان چنان جهانیان را از خواب عمیق بیدار نمود که سیاستمداران جهان را یارای مقابله با او نبود.
در تمام سخنانش به کوخ نشینان توجه داشت و آنها را ولی نعمت خود می نامید برعکس امروز که عده ای برایش کاخی مجلل ساخته اند! حال آنکه او می توانست کاخ نشین باشد، اما کوخ نشینی را بر گزید و به آن افتخار می کرد.
با دشمنان داخلی و خارجی جمهوری اسلامی چنان محکم و انقلابی برخورد می کرد که فکرش را نمی کردند و اما امروز پس از گذشت نزدیک به سه دهه از عروج ملکوتی این زاهد کوخ نشین، عده ای کسانی را که بر علیه جمهوری اسلامی، یا همان حاصل عمر ایشان اقدام کرده و کسانی را که کوخ نشینان، این ولی نعمتان خمینی را فراموش کرده اند و به کاخ ها و کاخ نشینان پرداخته اند را یاران امام می نامند.
فأین تذهبون؟
حسن ختام این چندخط هم با آوینی که چه زیبا گفت:
“زمانه عجیبی است! برخی مردمان امام گذشته را عاشقند ، نه امام حاضر را…میدانی چرا؟ امام گذشته را هرگونه بخواهند تفسیر میکنند اما امام حاضر را باید فرمان برند! و کوفیان عاشورا را اینگونه رقم زدند…”

محمود عمادی نژاد