نقش بسیار مهم معروف و منکر سازمانی در اصلاح جامعه

به گزارش بیدار دز حجت الاسلام و المسلمین خسروپناه با حضور در جمع عزاداران صنعت آب و برق دزفول با اشاره به موضوع بسیار مهم امر به معروف و نهی از منکر به تشریح انواع معروف و منکر پرداختند و در ادامه با تاکید بر معروف و منکر ساختاری به تشریح آسیب های این نوع معروف و منکر پرداختند و نقش این عامل در شهادت امام حسین (ع) را تبیین کردند. گزارشی از این سخنرانی را در ادامه مطالعه می فرمایید:

حجت الاسلام و المسلمین خسروپناه در جمع عزاداران صنعت آب و برق دزفول در مسجد امام حسین(ع) کوی سوم شعبان با تقدیر از برپایی عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) در فضای ادارات افزود: عزاداری در فضای ادارات بسیار خوب است و باعث انتشار فرهنگ حسینی در ادارات مختلف می‌شود.

خسروپناه با اشاره به بحث امر به معروف و نهی از منکر افزود: مجموع آیات و روایات زیادی درباره موضوع امر به معروف و نهی از منکر داریم و همواره تاکید ائمه معصومین (ع) به این موضوع و نشر آن در جامعه بوده‌ است.

وی با اشاره به انواع امر به معروف و نهی از منکر گفت: معروف و منکر گاهی فردی است یعنی یک فرد عمل معروف یا منکر را انجام می دهد. گاهی نیز یک جمع یا گروه معروف یا منکر انجام می‌دهد. مثلا عزاداری یک هیات برای امام حسین(ع) که یک معروف جمعی است. اما نوع سوم معروف و منکر ساختاری است که یک سازمان بزرگ یا اداره یا وزارتخانه آن را مرتکب می‌شود و این نوع بدترین نوع معروف و منکر است.
وی با اشاره به آسیب‌های یک سازمان فاسد افزود: منکر سازمانی یک جامعه را فاسد می کند و اگر راه خود را ادامه دهد امتی را فاسد می کند. ما در زیارت عاشورا هم می بینیم که در بین لعنت شدگان اسم برخی امت‌ها هم آمده است که نشان از فساد گسترده در آن امت‌ها دارد.
حجت الاسلام خسروپناه با اشاره به فضای شهر مدینه قبل از شهادت امام حسین(ع) گفت: در حمله‌ای که یزید بعد از شهادت امام حسین(ع) به مدینه داشت ۴۰۰ حافظ و قاری قرآن را به قتل رساند. خب اینها زمان امام حسین(ع) هم بودند دیگر.

نقل است قبل از ماجرای عاشورا خبر رسید یک زن رقاصه وارد مدینه شده و همه مردم برای دیدن این رقاصه رفتند یعنی اینقدر فقر فرهنگی وجود دارد که در شهر پیامبر(ص) در شهری که ۴۰۰ حافظ قرآن دارد این اتفاق می افتد. خب دلیلش غیر از فساد سازمانی است؟
وی با اشاره به تیپ‌های شخصیتی حاضر در کربلا گفت: اینهایی که در سپاه عمر سعد بودند تیپ‌های شخصیتی مختلفی داشتند از نماز شب‌خوان و عابد و مجتهد داشتند تا افراد فاسد و شارب خمر. دسته دیگر هم افرادی بودند که تخریب ذهنی شده بودند اینقدر حجم تخریب ذهنی اینها زیاد بود که برای کشته شدن امام حسین(ع) شتر و گوسفند نذر کرده بودند. امام حسین(ع) به اینها چه گفت؟ گفت دلیل اینکه شماها مقابل من ایستاده‌اید این است که شکم‌هایتان از مال حرام پر شده است. فرد، اول مال حرام کسب می کند بعد یواش یواش به دین شبهه می‌کند آن‌هم نه شبهه علمی و معرفتی بلکه شبهه کنشی مطرح می کنند.
خسروپناه در بخش پایانی سخنانش با اشاره به اصحاب امام حسین(ع) گفت: در اصحاب حضرت اباعبدالله هم تیپ‌های مختلف حضور داشتند. از حبیب بن مظاهری که فقیه و عالم بود تا زهیر بن قین که تاجر بود و عثمانی. به طوری که سپاه عمرسعد از او پرسیدند در سپاه حسین چه میکنی تو که خونخواه عثمان بودی و مخالف علی بن ابیطالب. او پاسخ داد: آن وضعیت قبلا من بود شما الان مرا ببینید. خب وجه اشتراک این افراد با هم چه بود که در کنار هم قرار گرفتند؟ وجه اشتراک این افراد نگاه به آخرت بود. نگاهی که در سپاه عمرسعد وجود نداشت بلکه عکس آن یعنی دنیاگرایی وجود داشت. دلیل غرق نشدن اینان در فساد سازمانی و ساختاری این نگاه مثبت‌شان بود و این وجه تمایز آنها با سپاهیان عمرسعد بود که مانع غرق شدن آنها در مال حرام بود.